Қимматбаҳо куйлак

Бир аёл Абу Ҳанифа –раҳимаҳуллоҳ-нинг ҳузурларига ипак матодан тикилган кўйлакни сотгани олиб келди.

Абу Ҳанифа у аёлга: Кўйлакнинг наркҳи қанча? – деб сўрадилар.

Аёл юз дирҳам, юз кумуш тангага сотмоқчи еканини айтди.

• Е, йўқ, бу кўйлак юз дирҳам емас, қимматроқ туради, – деди Абу Ҳанифа.

У аёл сотиб оладиган нарсасининг баҳосини тушуриш ўрнига кўтараётган бу кҳаридордан ажабланиб, кўйлакнинг баҳосини кўтариб:

• Ундай бўлса, тўрт юз дирҳамга ола қолинг, – деди.
• Кўйлакнинг баҳоси бундан ҳам кўп, – деди Абу Ҳанифа.
• Сиз менинг устимдан куляпсизми?! – деб аёлнинг аччиғи чиқди.
• Менинг сўзимга ишонмаётган кўринасиз. Ўзингиз ишонадиган бирон тажрибали киши олиб келинг, кўйлакни қанчага баҳо қилар екан.

Бир оздан сўнг у аёл бир кишини бошлаб келди.

Кўйлакни якҳшилаб кўргач, у киши: бунинг баҳоси беш юз дирҳам, – деди.

Абу Ҳанифа уни шу баҳога сотиб олдилар. У аёл ҳам юз дирҳам ўрнига беш юз дирҳам олганига кҳурсанд бўлиб, Абу Ҳанифанинг амонатдор ва ростгўйлигига раҳмат айтиб кетди.