Bir ayol Abu Hanifa –rahimahulloh-ning huzurlariga ipak matodan tikilgan ko’ylakni sotgani olib keldi.
Abu Hanifa u ayolga: Ko’ylakning narkhi qancha? – deb so’radilar.
Ayol yuz dirham, yuz kumush tangaga sotmoqchi ekanini aytdi.
- E, yo’q, bu ko’ylak yuz dirham emas, qimmatroq turadi, – dedi Abu Hanifa.
U ayol sotib oladigan narsasining bahosini tushurish o’rniga ko’tarayotgan bu kharidordan ajablanib, ko’ylakning bahosini ko’tarib:
- Unday bo’lsa, to’rt yuz dirhamga ola qoling, – dedi.
- Ko’ylakning bahosi bundan ham ko’p, – dedi Abu Hanifa.
- Siz mening ustimdan kulyapsizmi?! – deb ayolning achchig’i chiqdi.
- Mening so’zimga ishonmayotgan ko’rinasiz. O’zingiz ishonadigan biron tajribali kishi olib keling, ko’ylakni qanchaga baho qilar ekan.
Bir ozdan so’ng u ayol bir kishini boshlab keldi.
Ko’ylakni yakhshilab ko’rgach, u kishi: buning bahosi besh yuz dirham, – dedi.
Abu Hanifa uni shu bahoga sotib oldilar. U ayol ham yuz dirham o’rniga besh yuz dirham olganiga khursand bo’lib, Abu Hanifaning amonatdor va rostgo’yligiga rahmat aytib ketdi.